Twee jaar terug (alweer) was ik in het mooie Abruzzo. Ik heb daar een heerlijke tijd gehad, op de mooie camping Europe Garden in Silvi.
Bij terugkomst in Nederland is deze terugblik - free-wifi door de ogen van een IT'er en een communicatieprof - door mij geschreven.
Dat de 'Olanda-crew' op dit moment niet meer dezelfde is dan twee jaren terug, doet niets af aan de mooie tijd die we hebben gehad in Abruzzo en aan de story (van toen), want nog altijd geldt, vakantie (ont)stress(t) ;-)
Enjoy Abruzzo !
Vai DeeJaaayy!!
August 18, 2012
Vakantie (ont)stress(t); de ‘terreur’ van free-wifi?
We zijn net terug uit Italië, Abruzzo; vakantie; zon, zee, strand, mooi land met mooie mensen op een mooie camping. Lekker eten en drinken en geen stress.. Drie weken lang ‘total relax’ en even niet werken.
Ontbijtje in de zon; even NU.nl checken, NUzakelijk en natuurlijk twitter.
Beetje twitteren… want onze camping heeft free-wifi. Lekkerrr! Yeuh!
Maar op onze Italiaanse camping blijken niet de voor ons Nederlanders zo 'vertrouwde wifi-waarden’ aanwezig te zijn. Free-Wifi is nu opeens héél laaaaangzaaaam en ben je een tijdje niet online geweest, moet je wel ff weer inchecken. Maar ach, we hebben vakantie, 'so what the hack'. Dus we twitteren er in relaxmode lustig op los.
Ook ‘back to 2000 IT’ went en al heel
snel weten we exact de spots te vinden waar je goed tot redelijk bereik hebt. “Schat, kan je iets aan de kant gaan, want volgens mij zit je in mijn wifi-bereik” ...
“Kom je? dan gaan we naar het strand”. Heuh? “euh, ja, ff wachten, ik ben net een tweet aan het versturen, met pic. Als ik een stukje het pad op loop, heb ik bereik en kan ik ‘m versturen”. “Gadver, hij wordt opgeslagen in concepten. Dan maar straks versturen”
Helaas wordt ‘straks versturen’, heel regelmatig ‘niet versturen’. Want onze free-wifi blijkt niet bestand tegen onze 2012 mobile phones die tweets mèt foto willen versturen. Véél te zwaar. Af en toe glipt er eentje doorheen. Poeh ey!
Vakantie, dat is dus ook even bellen naar het ouderlijk thuisfront. “Schahat, heb jij bereik? Ik heb geen netwerk?!” Ook ik blijk niet over het altijd zo betrouwbare Vodafone-netwerk te beschikken.“Aah joh, komt wel, vanavond”. (not)
’s Avonds is het zoals altijd erg gezellig bij de bar aan het zwembad; muziek, entertainment en mohito’s
Onze Braziliaanse vriend Gusttavo Lima ‘Tchê tcherere tchê tchêt’ er met zijn Balada lustig op los, mede dankzij Andrea, de enthousiaste, molto attrativo, teamleider van het camping-animatieteam. Die zijn, niet minder attrativo, maatje Jean Luca – op dat moment de dj – regelmatig opzwepend toeroept “Vai DeeJaaaaay !!”
Natuurlijk leggen we de gezelligheid op foto vast. En als rond 23.00 uur de restaurantkok ons bargasten weer eens allemaal verrast met grote borden
free spaghetti Aglio e Olio moet hierover natuurlijk gewhatsappt worden. Mèt foto natuurlijk.
“Hey, ik heb verbinding!” En weg is de whapp, inclusief spaghetti-pic. “Zie je wel, het gaat best lekker, die free-wifi”.
Oh, we moeten nog bellen of een sms-je sturen naar het ouderfront. Maar dát blijkt toch te veel gevraagd, want je kan wel verbinding hebben, maar twee keer achter elkaar social media ...gekkenhuis.
Morgen dan maar.
Begin van de avond, terug van het strand. Heerlijk in de hangmat. Roséetje, stukje kaas en olijfjes onder handbereik.
Nog even een paar tweetjes eruit gooien, want ik heb goed bereik.
“Hey joh, ga eens vakantievieren!” twittert een vriendin terug. Hoe bedoel je? Ik lig hier heerlijk te relaxen hoor. Dat ik een paar tweetjes er af en toe uitgooi… who counts.
’s Avonds blijkt regelmatig dat we allebei behoorlijk geïnspireerd raken door alle mogelijkheden en kansen die wij zien voor onze camping en de omgeving. Spontaan ontstaan hele zakenplannen, communicatiemogelijkheden en vooral IT-kansen. Zouden we… kunnen we… “hey ga eens vakantievieren!” schiet er opeens door mijn hoofd. Ja, natuurlijk... vakantie. Maar wij vieren al vakantie. Heerlijk relaxen, geen werk. Lekker niks doen…
En we hàdden ook een heerlijke vakantie; drie weken lang, bij heerlijke mensen, in een heerlijke omgeving. Voor een groot deel ontstresst. Met dank aan die zelfde heerlijke mensen en alles wat mijn bella Italia biedt.
La Dolce Vita, tutto.
Terwijl ik dit schrijf, zingt Gusttavo Lima zijn ‘Tchê tcherere tchê tchê’ en 'hoor' ik Andrea weer roepen “Vai DeeJaaaaay !!”
Ja, we mogen weer, we gaan weer aan het werk Vai DeeJaaaaay !!
Vakantie ontstresst ;-)
Ir.
camping Europe Garden, Silvi, Abruzzo
europegarden.it
@Europegarden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten